شیرینی زندگیمون ella

الای خانم شب رفته بود ترقه بازی اصلا هم نمیترسه گریه میکرد که خونه نریم اینم چند تا عکس از خانم خانما ...

گل من :  همیشه سعی کن بخشنده باشی چون کسی که میبخشدوعفو میکندگنمهانش بیشتر بخشیده میشود گل من:  این جهنم است که اجازه بدهی به خاطر هیچ وپوچ تحریک بشوی واین بهشت است نپذیرفتن تحریکات احمقانه....   گل من : کسی که بیشتر عشق بورزد گناهانش بیشتر بخشیده میشود   گل من :  هرگز حتی یک لحظه هم فراموش نکن که چقدر استسنایی و منحصر به فردی   گل من :اگر اولش به فکر آخرش نباشی آخرش به فکر اولش میافتی   گل من : هرگز دقیقه ای از فکرت را به کسانی که دوستت ندارند اختصاص نده   دوباره داره بهار میاد کوچلوی من چهارمین بهارشه الهی صد تا بهار ببینی  ...

مادام که همانند کودکان پاک وبی آلایش نباشید در بهشت پذیرفته نخواهید شد ...

الای جون من به خاطر اینکه باباومامانم به فاصله پنج ماه نیم از دنیا رفتند خیلی غصه خوردم تو ٦٥ روز بود که به دنیا اومده بودی مامانم فوت کرد ٥ ماه بعد هم بابام از پیش ما رفت به خاطر همین خیلی در حق تو کوتاهی کردم با اینکه خیلی دوستت داشتم ولی گاهی تو خودم بودم واصلا تو رو نمیدیدم امیدوارم وقتی بزرگ شدی منو ببخشی عسل مامان ...

دخترم تازگیا دلمو شکستی امروز خاله شیرین اومده بود خونن ما تا موهای منو رنگ کنه گیر دادی که بری خونه خاله منم که فردا  قراره اتاقتو بچینم اعتراضی نکردم بابا هم اومد  خونه یهو گفت بیاین شام ببیم پیتزابخوریم .رفتم بیرون گشتیم از اونجا هم رفتیم شام خوردیم تو پیش بابا و خاله هی میگی مامانم خاله شیرینه فقط  به خاطر اینه دل خاله رو بدست بیاری وباهاش بری خونشون هزار تا کلک میزنی بعدش میزاری میری الان تو خونن نیستی منم دارم خاطرات تو رو ثبت میکنم   ...

                              خانم  خانما تازه بعد از زایمان به دستم رسیده این اولین عکسایی که ازش گرفتیم           ...

قربون شکل ماهت برم از دست شیطنت های تو نمیتونم خاطراتت روبنویسم    اینجا هتل مشهد مامان عزیزم ٥٠ روز بود که فوت کرده بود بابات ازم حواست بریم مشهد وضع روحیم خیلی خراب بود ولی فبول کردم ورفتیم  عزیزم تو ٤ ماهت بود غافل از درد های دنیا .دنیایی که وفایش هم بی وفاست.این لباسایی هم که تنته  ازالماس شرق برات گرفته بودم عزیزم خیلی دوست دارم ...

ناز گل من وقتی از مشهد برگشتیم دایی امیر مستقیم اومد فرودگاه دنبالمون با اون رفتیم خونه مامان وبابای من مامان که ٤ اردیبهشت ٨٨ فوت کرد تو اون موقع ٦٥ روز بود که بدنیا اومده بودی ١٤ روز از ٤٠ مامانی گذشته بود که رفتیم مشهد وقتی هم که برگشتیم خونه بدون مامان جونم عین قبرستون بود دیگه نمیخوام به اون خونه برم بدون مامان خونه بی روحه خوشخالم که تو رو دارم بازی با تو منو گاهی باعث میشه دردمو فراموش کنم ولی باز موقتی نمیدونم چیکار کنم!!!!!! ...